θεοβύθιστος

θεοβύθιστος, -ον (Μ)

(για εχθρικό στόλο) αυτός που βυθίζεται από τον θεό στη θάλασσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -βύθιστος (< βυθίζω), πρβλ. α-κατα-βύθιστος, ημι-βύθιστος].